Mantıklı ve kesin düşünen biri misiniz, yoksa daha özgür ruhlu ve sanatsal olduğunuzu mu söylersiniz? Eğer ilkiyseniz, muhtemelen birisi size bir noktada sol beyinli biri olduğunuzu, ikinciyseniz sağ beyinli olduğunuzu söylemiştir.
AJANS65 TV - Beynin sağ yarısının yaratıcı, sol yarısının ise analitik yarı olduğu ve bireysel özelliklerimizin hangi yarının baskın olduğuna göre belirlendiği düşüncesi popüler psikolojide yaygındır. Bu fikre adanmış küçük bir endüstri bile var. Beyninizin güçlü yarısının işlevlerini optimize etmenize, zayıf yarısıyla temasa geçmenize ve hatta iki yarının (sözde) birbirini durdurmasına yardımcı olduğunu iddia eden kendi kendine yardım kitapları, kişilik testleri, terapiler ve eğitim materyalleri var. Sonunda biraz huzur ve sükunete kavuşabilmek için kafatasınızın içinde aralıksız savaşırsınız.
Sağ beyinli ve sol beyinli insanların olduğu fikri bir efsanedir. Her ne kadar hepimizin farklı kişilikleri ve yetenekleri olsa da, bu farklılıkların beynin bir yarısının diğer yarısına hakim olmasıyla açıklanabileceğine inanmak için hiçbir neden yok. Beyin görüntüleme teknolojisini kullanan son araştırmalar, sağ veya sol baskınlığa dair herhangi bir kanıt bulamadı.Efsanenin ölümcül kusurlarından biri, açıklamayı iddia ettiği yeteneklere ilişkin belirsiz kavramlara dayanmasıdır. Örneğin matematik mantıksal düşünmeyi gerektirir ve bu nedenle genel olarak sol beyinde, tüm o sanatsal sağ beyin yeteneklerinden uzakta yer aldığı söylenir. Ancak matematik mantıksal olmasının yanı sıra son derece yaratıcı bir çabadır.
Peki yetenekli bir matematikçi sağ beyni mi kullanıyor, yoksa sol beyni mi kullanıyor? Aynı şekilde sanatsal yaratıcılık da sadece dizginsiz bir duygu değildir. En büyük sanat eserlerinin çoğu titiz ve kesin düşüncenin ürünleridir.
SAĞ BEYİN-SOL BEYİN EFSANESİNİN KÖKLERİ NEYE DAYANIR?
Birçok modern efsane gibi, sağ beyinli ve sol beyinli insanlar efsanesinin kökleri bir miktar gerçek bilime dayanmaktadır. Beynin sağ ve sol taraflarının aslında farklı türde görevlerde uzmanlaştığını biliyoruz, ancak gerçek iş bölümü sağdaki yaratıcılıktan ve soldaki mantıktan çok daha karmaşıktır. Bu alandaki bilgimizin çoğu bölünmüş beyin araştırmalarından geliyor.hastalar. 1940'larda doktorlar, korpus kallosumun (beynin iki yarıküresini birbirine bağlayan sinir lifleri demeti) cerrahi olarak kesilmesiyle, başka türlü yönetilemeyen epilepsi hastalarında nöbetlerin azaltılabileceğini keşfettiler. (Yeni ilaçlar ve tedaviler geliştirildiğinden, günümüzde bu işlem nadiren yapılmaktadır.) Ameliyattan sonra hastaların entelektüel ve duygusal işlevleri normale dönmüş ve sadece hafif düzeyde bozulmalar olduğu görülmüştür. Ancak daha kapsamlı incelemeler, beynin iki yarısının birbirinden ne kadar farklı olduğunu ve nasıl işbirliği yaptığını aydınlatan algı ve bilişte belirli bozulmaları ortaya çıkardı. Genel olarak beynin sağ yarım küresinin uzamsal görevlerde daha yetenekli olduğu, beynin sol tarafının ise dil ve problem çözme merkezi olduğu görüldü.
SAĞ BEYİN-SOL BEYİN EFSANESİ TEMELSİZ Mİ?
Sağ beyinli ve sol beyinli insanlar efsanesine dair hiçbir kanıt yoksa neden bu kadar çok insan buna inanıyor? Belki de insanların beyinlerinin tıpkı elleri, ayakları veya gözleri gibi bir tarafa veya diğer tarafa baskın olması sezgisel olarak anlamlıdır. Aynı zamanda kendimizi (ve arkadaşlarımızı) duygusal ve entelektüel özelliklerimize göre "tiplere" ayırmamıza olanak tanıyan planlara yönelik görünüşte sınırsız iştahımızla da bir ilgisi olabilir. Bunların çoğu (örneğin Myers-Briggs kişilik testi) burçlar kadar bilimsel geçerliliğe sahiptir ancak Barnum Etkisi olarak bilinen psikolojik bir olgudan yararlanırlar .
İnsanlara, kendi kişiliklerinin bireyselleştirilmiş tanımları olarak sunulan genel tanımlayıcı ifadeler sunulduğunda, özellikle ifadeler olumlu ise, bunları anlamlı ve doğru olarak kabul etme eğilimi gösterirler. (Bu fenomeni inceleyen psikologlar sahte kişilik testleri yaptılar ve insanların genellikle sahte geri bildirimleri doğru olarak değerlendirdiklerini buldular.) Sağ beyin/sol beyin efsanesi de benzer şekilde çalışıyor. Ürettiği "içgörüler" hem genel hem de gurur vericidir. Sonuçta kim kendisinin "kendiliğinden ve sezgisel" veya "rasyonel ve analitik" olarak tanımlanmasını reddeder ki? Sonuçta bu efsane popülerdir çünkü bize en sevdiğimiz konu olan kendimiz hakkında konuşmanın "bilimsel" bir yolunu sunar.