Erciş neden il olamıyor?

Aralarında Van’ın Erciş ilçesi olmak üzere, Muğla’nın Fethiye, Giresun’un Şebinkarahisar, Bursa’nın İnegöl, Kocaeli’nin Gebze, Antalya’nın Alanya, Tekirdağ’ın Çorlu, Balıkesir’in Bandırma, ve Manisa’nın Akhisar ilçeleri sık sık il olma girişimlerinde bulundu. Ancak bu ilçeler, 1990’larda siyasi partilerin vaatleri arasında kendine yer bulan ‘il yapılma’ sözünü bir türlü alamadı. Oysa 1995 yılında Tansu Çiller’in Başbakanlığında Yalova, Karabük ve Kilis’i il yapılmış, 1996’da ise ANASOL-M Hükümeti’nin Başbakan Yardımcısı Devlet Bahçeli’nin memleketi Osmaniye “80” numaralı il plakasına sahip olmuştu. Bülent Ecevit’in Başbakanlığının son günlerinde eşi Rahşan Ecevit’in hemşehrisi olan Şebinkarahisarlılara verdiği il olma sözü ise yerine getirilemedi.   23 Ekim 2011 tarihinde yaşanan Van depreminin en ağır tahribatı Erciş ilçesinde yaşandı. Deprem yaraları henüz tazeyken gözler dönemim Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan’daydı. Erdoğan’ın ağzından çıkacak cümleler acıları dindirmeye yetmezse bile yaraların sarılması için etkili olabilirdi. Ercişliler, ilçelerinin il olmasını istiyordu. Nüfus bakımından 31 ilden büyük olan ilçe, yaşadığı yıkıcı deprem nedeniyle il olma hakkı bakımından en ön sıradaydı. Ancak beklenen olmadı. Muhalefetin önergelerine rağmen Erciş’in il olması istenilmiyordu. Erdoğan taleplere ilişkin, “Hakkari il oldu da ne oldu Erciş’i çok iyi bir yere getireceğiz” açıklamasında bulundu.     90’lı yıllarda Erciş’e il olma sözü verilirken aynı zamanda Ağrı’nın Patnos ilçesine de aynı vaatler verilmişti. Durum öyle bir noktaya geldi ki, Ercişliler Patnos’un il olma olasılığına karşı Patnos araçlarını ilçeye sokmayacak kadar gözü kara kesildi. Dehreler, ( Kebapçıların zırh adını verdiği et doğrama aracı ) baltalar, soplara havada uçuştu.  Aralarında sadece 45 kilometre gibi bir mesafe olan iki ilçe halkı bir birine girdi. İşin sonunda ne Patnos il oldu, nede Erciş. İki ilçe hakları arasında bir kutuplaşma yaşandı. Neyse ki korkulan olmadı, yaratılmak istenilen kutuplaşma politikasından kimse zarar görmedi.   Gazeteci Yasemin Dikici’nin aldığı sokak röportajlarında alınan yanıtlar adeta bir hafıza niteliği taşıyor.